Zaburzenia związane z traumą i stresem
Zaburzenia związane z traumą i stresem
ZABURZENIA ZWIĄZANE Z TRAUMĄ I STRESEM
Podstawowe zaburzenia związane z traumą i stresem
Reaktywne zaburzenia przywiązania – w następstwie patogennej opieki dziecko zwykle
nie szuka pocieszenia u rodziców lub opiekunów zastępczych.
Rozhamowane nawiązywanie relacji społecznych – w następstwie patogennej opieki dziecko
nie wykazuje normalnej powściągliwości w towarzystwie osób obcych.
Zaburzenie stresowe pourazowe – młodzież lub dorośli wielokrotnie przeżywają silne
traumatyczne wydarzenie, takie jak udział w walce lub klęska żywiołowa.
U wielu ludzi, którzy przeżyli silne traumatyczne wydarzenia, rozwija się zaburzenie
stresowe pourazowe. Do najczęstszych ofiar należą ci, którzy uczestniczyli w działaniach
wojennych, ale występuje ono również u osób, które doświadczyły innycj katastrof,
zarówno naturalnych, jak i spowodowanych ręką człowieka. Należą do nich gwałt, powodzie,
uprowadzenia i wypadki lotnicze, a także zagrożenia, jakie może wywołać porwanie
lub przetrzymywanie w roli zakładnika.
Zaburzenie stresowe pourazowe u dzieci w wieku przedszkolnym – dzieci wielokrotnie
przeżywają silnie traumatyczne wydarzenie, takie jak wypadek samochodowy, klęska
żywiołowa lub wojna.
Ostre zaburzenie stresowe – zaburzenie to jest bardzo podobne do zaburzenia
stresowego pourazowego, z tym wyjątkiem że zaczyna się w trakcie stresującego
wydarzenia lub bezpośrednio po nim i trwa najwyżej miesiąc.
Zaburzenie adaptacyjne – w następstwie stresu u jednostki rozwijają się objawy,
które ustępują, gdy tylko znika przyczyna stresu.
Inne określone lub nieokreślone zaburzenie związane z traumą i stresem – pacjenci
u których obraz kliniczny może być związany ze stresem lub strumą, mogą być
zaliczani do jednej z tych kategorii.
Inne problemy związane z traumą i stresem:
Problemy związane ze znęcaniem się lub zaniedbywaniem – zdumiewająca liczba
kodów według ICD-9 obejmuje kategorie trudności, które wynikają z zaniedbywania
dzieci bądź też fizycznego lub seksualnego znęcania się nad dzieckiem lub
osobą dorosłą.
Separacyjne zaburzenie lękowe – pacjent odczuwa lęk, kiedy zostaje oddzielony
od rodzica, innej figury przywiązania lub domu.